En Oostfrees vertellt- eine Ostfriesin erzählt- An East Frisian tells

un "Indioners"

Wenn frömd Kultuuren dat Hart beröhren! 

Breevfrünnen

Woorden de lies up een witte Bladd Papier lopen. Se sünd richt an een Minske, de sien Land, sien Leven un sien Kultuur wied weg van mien ergen Levensreis is. Twee Levensloopen, de sück bit nu tegennanner beweegten un ohn van dat Daarwesen van de anner wussen. Nu lopen de Wegen över krüüz.

Ik hebb dat immer geern mucht, mi mit anner Minsken van anner Lannen uttutuusken un to schrieven. Seker kann ik Vandaag E-Mails verstüren, gau över WhatsApp mit Annern in Kuntakt treden of surf dör de sozialen Medien. Se ersetten avers nich de Fienheid un Aard van de schreven Woord, wat sück ok in de Handschrift weerspegelt.
Ik seh noch mien Engelskmester vör mi, as he de Klassruum betreede un uns froog, of een van uns Interesse an en Breevfründskupp harr. Ik was futt Füür un Flamm van disse Idee un en paar Weken later kreeg ik fiev Adressen. Glieks schreev ik, disse mi frömd Personen, een Breev. Dagenlang hüügde ik nu vull Ungedüür up een Antwoord. Denn hull ik ennelk een blau Luchtpostbreev in mien Hannen. Dat Naffelsusen was hast nich uttohollen. Ik mook de Breev open un leesde de eerste Riegen, de mi disse jung Mann ut Engelland schreeven harr. In Loop van de Jahren swegen de Breevfrünnen, blot mit hum stah ik immer noch in Kuntakt. Dat was nu vör 45 Jahren.
Vandaag beleev ik de glieke Freid, wenn een Breev ut de USA in mien Breevkast liggt. Ik hebb dat dürabel Medium van de Breevfründskupp för mi weer utmakt. Disse neje, old Förm, sück mittodelen nöömt sück „Sniggenpost“ un man bruukt daarför een leep good Geduldsdrahd, avers dat lohnt sück, disse Weg to gahn. Nebenbi een good Lehrmethood, sück in Gedüür to öven in uns fixlevige Tied.

De jung Mann, mit de ik mi schriev, draggt de glieke Drifft in sück, sien Gedanken up dat legeBladd Papier lopen to laten. Ok he weet um de Macht van de Woorden, de Lüü mittonehmen in een Welt, de uns anners verburgen bleev. In hum steckt butendeem dat Hart van een Krieger, de versöcht mit sien Kansen uptowiesen, wat dat för hum bedüddt, en Native American to wesen. En för uns frömde Welt un Kultuur, de sück in sien Künst un Texten to Leven brengt. Dör uns Uttuusk as Breevfrünnen, wassen futt de Sympathien för uns gemeensaame Projekten geven. Daar, waar sück uns Egenbelangen översnieden, hebben wi uns för en Tosamenarbeid utsproken. Unner sien Psyeudonym "Editor N Chief", ageert he hier ok  as Herutgever van sien egen Warken.

Vööl Spass biet lesen!

Heike


"Haù mitàkuyapi" Ik bün de EditorNChief
Haù Mitàkuyapi (Gröten Frünnen un Verwandten), Inyan Sapa Au emakiyapi do (Ik  worr Blackstone nöömt). Ik stamm of van de Mdewakantonwan (Spirit Lake) Dakota Isanti Oyate (Santee Nation) un de Blackfeet Nation of. Ik bün een registreerde Lidd van de Coeur d`alene-Stamm. Mien Moder was Blackfoot un Opfer van de 60er Jahren Scoop un wurr adopteert un in de Coeur d`alene inschreven. Mien Vader was een stolte traditionale Dakota Isanti (Santee) Sioux.

Mehr van mi,

Digitaal Rooktekens
De Stimm van een Native American