En Oostfrees vertellt- eine Ostfriesin erzählt- An East Frisian tells

Reisen tüsken Ruum un Tied

van "Wattlüü"

Een Volk van`t See

"Wattlüü", en Woord upstahn ut en old Spraak. En Pseudonym för de Inwohners, de an de Küst van de See wohnen un eng verbunnen sünd mit de Leven in Wannel van de Tiden. En Volk van Fiskerlüü un Schippers, de de Störm un dat Rusebusen van`t  See trotzten um hör Roop to folgen. Se kwamen torügg mit Staalkes van de swaar Arbeid an Boord, Liekedelers, Underen und vertellden van frömd Kultuuren. As Kind hung ik pallut an de Lippen van mien Vader, wenn he van sien Reisen up See vertellte. So wurr ik ok en Deel van sien  Leven un Olldag, wied weg van Festland. Dat Leven van mien Familije was eng mit de See verbunnen un hett ok mien Leven un Kinnertied mit prent.
Ik besinn mi geern an mien Kinnertied törügg. Vööl van dat wat ik weet un well ik vandaag bün is eng mit mien Heimaat verbunnen.

Dat is mien Heimaat Oostfreesland. Doch wat bedüddt egentlik Heimaat? Is dat dat Land, de Minsken, de Bruken of de Olldag, de mi daarmit verbinnt?

Van "Wattlüü"
Oostfreesland
Waar de Seewind tohuus is
De Geschicht van de Freeheid
De Moderspraak is as een Boom


Upwursen in Oostfreesland
Torüggdenken
En Kind van See
In Wannel van de Jahrstieden
"Pottkieker"
Van Treckpott, Kluntje un de Stillte